χέρσωση

η / χέρσωσις, -ώσεως, Ν Μ [χερσῶ / -ώνω]

νεοελλ.

μετατροπή περιοχής σε χέρσο

μσν.

μεταβολή θαλάσσιας περιοχής σε ξηρά.